Η φυγή του νήματος
Η τέρψις των παρθένων στήν καρδιά μας καί τό πένθος τῶν κίτρινων κυμάτων διαρκεί μέσα στήν κάθε φυσαλλίδα μας. Ωστόσο το πένθος θα χαθή και από τα νήματα της ουσιαστικωτέρας ώρας θα σηκωθούν τα μπράτσα μας για την οριστική κατίσχυσι των τέρψεων των παρθένων και των ισοβαθμίων ανδρογύνων. Τότε θα πέση για πάντα ο σάπιος μακαράς και θα σηκωθή ο γδούπος του όπως σηκώνεται το κεφάλι μιας ραπτομηχανής ή το κεφάλι ενός κριού βατεύοντος εντός δεντροστοιχίας.
(Ανδρέας Εμπειρίκος, Υψικάμινος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου